Τον έβλεπα τα τελευταία δύο χρόνια. Να κατεβαίνει με την μπάλα την Καλλιδοπούλου και μετά στο φανάρι Βασιλ. Όλγας και στη Σχολή Τυφλών να χάνεται στο βάθος. Ήταν το «αγόρι με την μπάλα». Ένα απόγευμα αποφάσισα να του μιλήσω. Το «αγόρι με την μπάλα» έδωσε τη θέση του στον Χαράλαμπο Κορδάκη. Για τους φίλους Χάρης.

«Στη Σχολή Τυφλών άρχισα να έρχομαι πριν από περίπου πέντε χρόνια. Ήταν μία καθαρή ανάγκη να κοινωνικοποιηθώ, να αποκτήσω φίλους, παρέες, ενδιαφέροντα, να κάνω κάτι. Και τα κατάφερα. Από την αρχή δέθηκα με τα υπόλοιπα παιδιά και άρχισα να δοκιμάζω διάφορα αθλήματα. Παρότι αγαπώ το ποδόσφαιρο δεν ασχολήθηκα με το ποδόσφαιρο τυφλών. Δεν μου άρεσε. Αρκετά βίαιο. Mε κέρδισε το Goalball».