Σελίδες

28 Ιουν 2012

Επιδόματα για άτομα με προβλήματα όρασης


244,00 € μηνιαίως
I) Εργαζόμενοι
• Εργαζόμενοι πτυχιούχοι
• Εργαζόμενοι φοιτητές

II) Συνταξιούχοι

500,00 € μηνιαίως
Άνεργοι ανασφάλιστοι
Άνεργοι έμμεσα ασφαλισμένοι
Μη εργαζόμενοι φοιτητές
  • Παιδιά που φοιτούν σε δημόσιο σχολείο
  • Επιστήμονες που εργάζονται σύμφωνα με το πτυχίο

Επίδομα καυσίμων: 160,00 € μηνιαίως


Πηγή: http://www.noesi.gr/node/1378


Έκκληση τυφλών στον Αντώνη Σαμαρά



[ΕΛΛΑΔΑ] Έκκληση τυφλών στον Αντώνη Σαμαρά
Επιστολή προς τον πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά, έστειλε η Ένωση Τυφλών Βορείου Ελλάδος "Ο Λουδοβίκος Μπράιγ", την οποία κοινοποιούν στον υπουργό Υγείας και κοινωνικής αλληλεγγύης, Ανδρέα Λυκουρέντζο, αλλά και στους βουλευτές που έχουν εκλεγεί στη Θεσσαλονίκη.
Όπως αναφέρεται στην επιστολή με τον Νόμο 3918/11 "Διαρθρωτικές αλλαγές στο σύστημα υγείας και άλλες διατάξεις", το ιστορικό ίδρυμα της Σχολής Τυφλών Θεσσαλονίκης "Ο Ήλιος" συγχωνεύτηκε με το αντίστοιχο Κέντρο Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών που λειτουργεί στην Καλλιθέα Αττικής και όπως χαρακτηριστικά επισημαίνουν:
"Η συγχώνευση αυτή, αντί να επιλύει τα όποια προβλήματα υπήρχαν στο παρελθόν, μάλλον τα αυξάνει -χωρίς ασφαλώς αυτά να οφείλονται στην ενοποίηση των δύο φορέων αυτή καθαυτή αλλά περισσότερο στην ελλιπή διοίκηση".
Το πρόβλημα λοιπόν εντοπίζεται στο γεγονός ότι "η διεύθυνση ΚΕΑΤ Καλλιθέας, δέχεται αποκλειστικά άτομα με προβλήματα όρασης εώς 18 ετών. Αυτός είναι και ο λόγος που τα ενήλικα άτομα με προβλήματα όρασης απευθύνονταν μέχρι τώρα στη Σχολή Τυφλών Θεσσαλονίκης για την εκπαίδευσή τους. Δυστυχώς όμως "η τύφλωση και όλα τα προβλήματα όρασης δεν έχουν ηλικιακούς περιορισμούς".
"Η διοίκηση της Σχολής σήμερα, χωρίς ίχνος εκπαιδευτικής προσέγγισης καλεί τους τροφίμους (άνω των 18 ετών) για να τους ενημερώσει ότι από την έναρξη του νέου σχολικού έτους, τον Σεπτέμβρη του 2012, δεν θα είναι δυνατή η διαμονή τους στο οικοτροφείο της Σχολής, καλώντας τους παράλληλα να φιλοξενηθούν άλλοι σε προνοιακές δομές για άτομα με βαριές αναπηρίες και άλλοι σε διαμερίσματα διάσπαρτα στη Θεσσαλονίκη." Σημειώνεται ως προς αυτό, πως "αν κάποιος ήταν σε θέση να ζήσει αυτόνομος νοικιάζοντας ένα διαμέρισμα, μάλλον θα το έκανε εξαρχής.
Αναφέρεται επίσης ότι μέχρι πρότινος, με αφορμή σχετική επερώτηση βουλευτή στο ελληνικό Κοινοβούλιο, ο πρώην υφυπουργός, κ. Μπόλαρης, διαβεβαίωνε ότι "δεν πρόκειται να εξαιρεθούν από τη φιλοξενία στο οικοτροφείο του Ιδρύματος, άτομα και άνω των 18 ετών, τα οποία συμμετέχουν στην εκπαιδευτική διαδικασία".
Μέσω της επιστολής λοιπόν, κάνουν έκκληση στον πρωθυπουργό να "επιβάλλεται να περιλαμβάνεται εκτός από την εκπαίδευση και η φιλοξενία όλων των ατόμων με προβλήματα όρασης ανεξαρτήτως ηλικίας, στους χώρους του Ιδρύματος".

πηγή: tvkosmos.gr/www.epikaira.gr

10 Ιουν 2012

Ζωγραφίζουν με τα μάτια της ψυχής

Του Δημήτρη Ν. Μανιάτη


Τυφλά παιδιά από όλον τον κόσμο βραβεύονται για έργα τους που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτε από εκείνα των παιδιών που βλέπουν, στο πλαίσιο της 8ης Διεθνούς Εκθεσης Ζωγραφικής στο Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών
Πώς ζωγραφίζει ένα τυφλό παιδί; Για την απάντηση ας στραφούμε στο μακρινό 1981 και σε μια από τις πρώτες προσπάθειες σε συλλογικό επίπεδο στην χώρα μας, στο Κέντρο Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών. 
 
Το σύστημα Braille ήταν και είναι το δικό τους μυστικό, το γνωστό σύστημα γραφής των τυφλών, μέθοδος γραφής και ανάγνωσης διά της αφής με σπουδαία αποτελέσματα. 
 
«Πήραμε δακτυλομπογιές, χονδρούς μαρκαδόρους, φαρδιά πινέλα, ξύλινα τελάρα για την τοποθέτηση του ειδικού, αντιληπτού με την αφή, χαρτιού ζωγραφικής. Για την αισθητοποίηση των εννοιών χρησιμοποίησαν τα διάφορα σχήματα υλικού, τα παιδιά άρχισαν να ψηλαφούν και να αναγνωρίζουν τα αντικείμενα και στη συνέχεια αναγνώρισαν τα χρώματα μέσα από τη γεύση και την όσφρηση (για παράδειγμα το κόκκινο χρώμα είναι όπως η ντομάτα). Τα χρώματα που χρησιμοποίησαν ήταν δακτυλομπογιές μέσα σε κουτιά που από έξω ήταν γραμμένα τα ονόματα των χρωμάτων με γραφή Braille ώστε να τα διαβάζουν και να τα χρησιμοποιούν. Η πρώτη ομάδα είχε δεκαπέντε παιδιά, τα εννιά κατάφεραν να ζωγραφίσουν» θυμάται η παιδαγωγός, συγγραφέας και πρόεδρος της Διεθνούς Παιδικής Εκθεσης Ζωγραφικής στην Ελλάδα Αννα Λαουτάρη-Γκριτζάλα που τότε ανέλαβε πρωτοβουλίες για τη ζωγραφική διά χειρός τυφλών παιδιών. 
 
Δεν είναι όμως μόνο τεχνικό το μυστικό για τις συγκινητικές προσπάθειες των τυφλών παιδιών. «Ζωγραφίζουν με τα μάτια της ψυχής» απαντάει με συγκίνηση η κ. Λαουτάρη. Η παθιασμένη συγγραφέας και με πλούσιο παιδαγωγικό έργο ετοίμασε με κάθε λεπτομέρεια τη Διεθνή Εκθεση Ζωγραφικής τυφλών παιδιών που άρχισε χθες στο Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών. Και από εκείνες τις πρώτες προσπάθειες κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. 
 
Η έρευνα και η μελέτη της παθιασμένης συγγραφέως για τη ζωγραφική των τυφλών παιδιών αρχίζει από το 1981. Το πρώτο της ερέθισμα βέβαια το είχε πριν από μερικά χρόνια - από ένα δημοσίευμα στους «Τάιμς» για μια έκθεση ζωγραφικής πέντε κοριτσιών τελείως τυφλών καθώς και άλλων με μερική όραση. «Τότε πρωτοσυγκινήθηκα από τις προσπάθειες των παιδιών και άρχισα τη δική μου έρευνα και στην Ελλάδα. Τότε βέβαια επικρατούσε σκοτάδι σε αυτόν τον τομέα, ζωγραφική για τυφλά παιδιά δηλαδή. Βομβαρδίσαμε με επιστολές τις ξένες πρεσβείες, οργανώσαμε κάποια πρώτα μαθήματα και κάπως έτσι έγινε η αρχή» θυμάται η Αννα Λαουτάρη-Γκριτζάλα. 
 
Κάπως έτσι ο επόμενος κρίκος στην αλυσίδα της δικής της επιμονής και θέλησης είναι η πρώτη Διεθνής Παιδική Εκθεση Ζωγραφικής Τυφλών Παιδιών, το 1985, με συμπαραστάτη όπως η ίδια τονίζει και τότε και τα επόμενα χρόνια το ΚΕΑΤ (Κέντρο Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών).
Επίσης, το βιβλίο - λεύκωμά της «Τα τυφλά παιδιά ζωγραφίζουν» είναι μια σύνοψη των 27 χρόνων προσπαθειών και αγώνων για τα τυφλά παιδιά και συμπεριλαμβάνει έργα επίδοξων μικρών ζωγράφων. «Ενας επώδυνος αγώνας ήταν να συναρμολογήσω την ύλη. Είχαμε ένα βουνό - κυριολεκτικά - από σχέδια, κάναμε μια επιλογή από όλον τον κόσμο. Το αποτέλεσμα ήταν συγκινητικό» προσθέτει η συγγραφέας του. Μια λεπτομέρεια που εντυπωσιάζει είναι πως το βιβλίο έφτασε σε όλον τον κόσμο, μέχρι και στον Σύλλογο των τυφλών της φυλής των Παπούα! 
 
Η ζωγραφική τέχνη δεν είναι χάρισμα μόνο των παιδιών που βλέπουν αλλά και των παιδιών με προβλήματα όρασης. Η άγνωστη ζωγραφική - όπως επισημαίνει η κ. Γκριτζάλα - και το άγνωστο χρώμα για τα τυφλά παιδιά είναι στην αρχή ένα παιχνίδι. Ζωγραφίζει παίζοντας και σιγά σιγά αυτό γίνεται γέφυρα για να περάσει στην απέναντι όχθη και να συναντήσει τη ζωγραφική των παιδιών που βλέπουν. Με ισότιμα αποτελέσματα θα προσθέταμε. Και με μπόλικο φως.
 
 
Πηγή: Τα ΝΕΑ online ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Πέμπτη 07 Ιουνίου 2012